Portret van bewoner

De website biedt ook ruimte om elkaar beter te leren kennen. We presenteren geregeld een mini-interview waarin een bewoner aan de hand van vijf vragen een klein portret van zichzelf neerzet. In deze vijfde editie maken we kennis met Petra. Zij is geïnterviewd door Freek.

Naam: Petra

Hoe ben je hier terecht gekomen en wat spreekt je aan in het wonen op het park?

Ik wist niet dat je hier kon wonen. Via Lilibert hoorde ik dat dit mogelijk en betaalbaar was. Een tuin was en is voor mij het belangrijkst. Ik ben een buitenmens. Daarnaast ben ik op Utrecht georiënteerd. Zo kwam ik in 2002 op de Molenpolder te wonen. Ik vind het ook fijn om vlakbij de plas te zitten en lekker te kunnen zwemmen.

Het meest bijzondere op het park zit hem voor mij in de verschillende, uiteenlopende soorten mensen die hier wonen.

Hoe zou jouw droomchalet eruit zien?

Zelfvoorzienend. Met dubbel glas en een paletkachel die je stookt op geperste houtkorreltjes die weinig rook uitstoot. Zonnepanelen op het dak. Het oppervlak vind ik niet belangrijk.

In 2012 raakte ik geïnteresseerd in de Tiny House beweging. Ik wilde zo’n klein, houten huis op wielen bouwen. Een vriend raadde me aan om eerst proef te gaan wonen in een caravan.

Ik heb mijn chalet onderverhuurd en de meeste spullen weg gegeven. Ik hield alleen een paar kartonnen dozen over. Kocht een oude Nissan Patrol en een caravan. Vervolgens stond ik op verschillende plekken in Nederland, zoals onder andere in een boomgaard in Tiel.

Datzelfde jaar kwam ik Jan tegen en ging met hem samenwonen in Dordrecht. Daar was geen groen. Ik vond het erg voor mijn hond Yke dat ze niet fijn kon wandelen. Ik wilde wel weer terug naar de Molenpolder. Toen ben ik met Jan gaan kijken naar het chalet dat nog steeds onderverhuurd was. Hij zag het wel zitten om daar te wonen en de huurder wilde weg. Eind 2013 kwam ik zo weer terug op het park.

In de zomer woon ik met Jan in Vendee, onder Bretagne (Frankrijk). Daar heeft hij een kleine camping met tenten en een blokhut en een oude boerderij (Le Puy Ardouin) uit 1690.

Het idee om een klein huisje te bouwen blijft. Ik zou het van afvalmateriaal willen opbouwen.

Wanneer is jouw eerste duik van het jaar in de plas?

De afgelopen 5 jaar heb ik niet meer in de plas gezwommen. In april ga ik al naar Frankrijk en verblijf daar de hele zomer. Daarvoor ging ik samen met de hond, Yke, in de plas zwemmen op plekken waar geen andere mensen komen. Yke was namelijk nogal enthousiast naar andere mensen toe en ging met hen stoeien als ze op haar reageerden. Zo zag ik een keer dat ze iemand met haarnagels had gekrabt. De rode striemen stonden op de rug. Iedere dag, ‘s winters en in de zomer zwom Yke in de plas.

Wat doe je graag in het dagelijks leven?

Wandelen. Buiten zijn. Mijn werk als trainer voor mensen die merken dat hun alcoholgebruik een probleem begint te vormen. Ik ben een boek over alcohol aan het schrijven. Ik fotografeer graag planten en bloemen en stil-lleven-achtige taferelen. Ook maak ik oliën en tincturen van bloemen.

Ik kijk graag naar bandjes die pop of jazz spelen.

Wat is jouw “Guilty Pleasure”?

Als ik er goed over nadenk, zijn dat het terugreizen naar Frankrijk met het vliegtuig en het af en toe eten van vlees. Ik weet dat het slecht is voor het milieu om te vliegen en sinds de dood van mijn hond Yke vorige week realiseer ik me weer opnieuw dat het toch raar is om dieren te eten, het voelt niet goed.