(ver)bouw tips,  Parknieuws

Het droomhuis van Doron & Lotje (nr 29)

Ons droomhuis is nu twee jaar oud. In mei 2017 zijn we begonnen met bouwen en in november van dat jaar zijn we erin getrokken. Het voortraject heeft bij ons een tijdje geduurd omdat we moesten wachten op de legalisering van het park. Dit duurde een klein jaartje langer dan verwacht, maar dat was niet erg. Het heeft ons de tijd gegeven om het wrak dat hier stond rustig af te breken en toen de legalisering rond was, stonden wij snel klaar met onze vergunningsaanvraag.

We kenden de parken al een tijdje en het voelde als een logische stap om hier te gaan wonen en bouwen. Ik heb hiervoor meer dan tien jaar in woongroepen gewoond en ik had al veel bekenden op de parken. Lotje kwam uit de stad, maar wilde heel graag een tuin en de natuur in. Jaren terug waren we een keer in een chaletje gaan kijken op Zwaluwpark. Maar het is echt gaan bewegen toen een vriendin een huisje kocht op de Berkenhof. Door haar zijn we weer op de parken gaan kijken en toen we over ons park liepen zagen we het wrak, op een mooi en groot perceel, met een halfvergaan briefje ‘te koop’ aan de buitenkant geniet. We hebben direct aangebeld bij familie de Graaf.


De voorbereiding

In ons geval was het geen vraag of we zouden opknappen of platgooien. Er miste een muur, de helft van het dak en het stond al jaren leeg. Toen we de ‘sleutel’ van ons huis kregen stonden de bramen en brandnetels tot aan je borst. We moesten letterlijk met de bosmaaier een weg naar achter maaien, waar we uiteindelijk aankwamen bij de sloot. Na een paar dagen werk zagen we eigenlijk pas hoe groot en mooi ons plekje was. Als hovenier had ik de spullen om het chalet af te breken en het perceel bouwrijp te maken. Piet is uiteindelijk een dag met een gravertje gekomen voor de fundering. Lotje had al meerdere ontwerpen getekend en toen we een architect gevonden hadden was het huis al bijna ontworpen. Joost Marchal, de architect, heeft een aantal goede toevoegingen bedacht en heeft het geheel op papier gezet. De bouw is uitgevoerd door Tom Thissen en zijn team van TTTimmerwerken. Tom is een van mijn beste vrienden en een oud-huisgenoot. Ik denk dat we hier niet aan waren begonnen als we niet van tevoren wisten dat hij voor ons zou gaan bouwen. Uiteindelijk hebben we gebouwd met een team van vijf professionals en vrienden die allemaal oude oud-huisgenoten zijn.’

De bouw

Zelf hebben we misschien niet veel gebouwd, maar wel veel gefaciliteerd. En we hebben heel veel geverfd. We hadden meer zelf kunnen doen, maar niet in het tempo van het team. Waardoor de verdeling zoals die is geweest logisch en efficiënt was. Ik was ongeveer drie dagen per week fulltime aanwezig en Lotje ook zeker een dag. We hebben veel materiaalkeuzes gemaakt en hoeveelheden uitgerekend, besteld en op locatie gekregen. En dan niet alleen afwerking, maar ook bijvoorbeeld de fundering, buitenbekleding, douglas balken, sandwichpanelen, tegels etc. Tom heeft ook heel veel besteld; vurenhout voor het houtskelet en eigenlijk al het andere dat wij niet besteld hadden. Regelmatig was er de kreet: ‘materiaal crisis!’ Wat betekende dat alles weer op was en er meer spullen moesten komen. Veel van deze spullen haalde ik op met mijn busje, of werden met een vrachtwagen op de parkeerplaats geleverd. Dit betekende dat wij het met een klein aanhangertje het park op reden. Wij verzorgden de lunch en het bier, en als iedereen naar huis was, maakten we schoon, zodat de jongens de volgende ochtend weer fris van start konden.

Het heeft heel veel vrijheid gegeven om met vrienden te bouwen. We zou het nooit anders willen doen. Voor ons was het logisch dat ook tijdens de bouw onze relaties altijd op vertrouwen zijn gebaseerd in plaats van op contracten. Dit maakt een wereld van verschil tijdens de bouw, maar ook voor het gevoel bij het eindresultaat.

Er is eigenlijk vrij weinig dat we achteraf bezien anders zouden doen. Twee materiaalkeuzes misschien; de sandwichpanelen op het dak en de prachtige, maar niet schoon te houden, terracotta tegels. Sandwichpanelen hebben voordelen; ze zijn snel, goedkoop in aanschaf, isoleren goed in verhouding tot hun geringe dikte, ze zijn constructief ook stijf – wat de dakconstructie versimpelt – en je schroeft er gemakkelijk zonnepanelen op. De nadelen hebben met afwerking te maken. Je hangt er moeilijk een dakgoot aan en je kan er geen dakleer op branden. Dit maakt het waterdicht maken van bijvoorbeeld dakramen lastig. Het is misschien geen slechte keus, maar wel eentje om goed over na te denken.

Het eindresultaat

Ons huis is prachtig en we verbazen ons nog steeds over het resultaat. En het is gelukkig nog steeds niet af. In de twee jaar dat we hier nu wonen zijn er constant kleine of grote upgrades. En ook hier is het een mix van zelf doen en uitbesteden. Al wordt het wel steeds meer zelf doen. We hebben nog veel geverfd, de hele tuin inclusief tuinhuis hebben we gebouwd, deze winter staat voor het eerst de vloerverwarming aan en gister als laatste upgrade tot nu toe, de eerste buitenverlichting. Ik denk dat het heel belangrijk is om het niet in een keer af te willen hebben. Er zijn heel veel keuzes te maken en als je echt iets moois wilt, moet je de tijd nemen om het te bedenken en te vinden. Wij zijn heel blij dat ons huis geen ‘af’ product is, maar iets dat groeit en nog jaren mooier en fijner zal worden.

Het huis in het kort

De woning is 95m2, heeft beneden een grote hoge woonkamer met open keuken, een studeerkamer, een slaapkamer een badkamer en een wc’tje. Rondom zijn er heel veel ramen en ook nog dakramen. Dit geeft een heel open en licht en modern gevoel. Er zitten ook oude stijlelementen in, zoals de terracottavloer en echte, oude schuifdeuren met glas-in-lood die in een boekenkast verdwijnen. De badkamer en wc, en een stukje tussenkeuken en woonkamer, zijn iets lager. Dit heeft met het bouwbesluit te maken. Op deze manier hebben we boven iets meer ruimte voor de machinekamer en een opslag/ logeerkamer met dakkapel.

We zijn ongelooflijk blij met het eindresultaat. Ondanks het trucje met de verlaagde badkamer, kan ik boven bijna nergens rechtop staan. Dat is wel jammer, maar niet erg.

Verwarming en duurzaamheid

Hier hebben we lang over nagedacht. Ons uitgangspunt was om van het gas af te zijn. Met het bouwrijp maken van de grond, hebben we deze infrastructuur met een klein ritueel begraven. Het heeft bij ons uiteindelijk twee jaar geduurd om tot de juiste keuze en uitvoering te komen. We hebben vanaf het begin een warmtepompboiler voor het tap- en douchewater. Dit is een binnen-unit die zijn warmte uit de binnen-lucht haalt. De eerste twee winters hadden we een houtkacheltje, maar sinds een paar weken is de warmtepomp geïnstalleerd. Een systeem met een binnen- en buitenunit die de warmte uit de buitenlucht haalt. Alles loopt op stroom en daarom hebben we sinds de lente 24 panelen op het dak. 12 aan de noord- en 12 aan de zuidkant. We denken dat deze grote hoeveelheid nodig is omdat we aan de zuidkant veel schaduw hebben door de bomenrij. We hebben alles grondig overwogen – van hout-cv tot heatpipes – en zijn uiteindelijk hierop uitgekomen.

Wij wensen iedereen veel plezier met bouwen en vinden het geweldig dat er zo’n grote diversiteit aan projecten gaande is!

Groetjes,

Doron en Lotje

 

 

299 Comments