Hoi nieuwe bewoners! – Evelien, Kees Jan, Florian en Roselyn en de poes Saar
Interview Evelien, Kees Jan, Florian (4) & Roselyn (2) en poes (Saar)
Door Jos
Bij deze nieuwe buren kun je niet binnenkomen zonder eerst een half uur OOOOOOHHHHH en AAAAAHHHHHHH te roepen. Wat een geweldig huis! Helaas is dit niet de bouwrubriek. We beloven jullie wel dat we verderop in dit interview een klein tipje van de bouwsluier zullen oplichten.
Hoe zijn jullie hier terecht gekomen?
Evelien: ‘We huurden al 8 jaar op de Berkenhof en sindsdien willen we pertinent nergens anders meer wonen dan hier aan de plas.’
Kees Jan (KJ): ‘Voor ons schuift hier alles in elkaar: het groen, het lekker buiten kunnen zijn, de heerlijke omgeving voor de kinderen en toch ook dichtbij de stad.’
Waar woonden jullie voor jullie op de Berkenhof kwamen wonen?
Evelien: ‘Kees Jan woonde in Vlissingen en ik in Utrecht. We hebben elkaar oorspronkelijk leren kennen in Den Haag, waar we bij hetzelfde bedrijf een baantje hadden. Na KJ’s ongeluk – hij brak in 2001 zijn rug bij het snowboarden – heeft hij 7 maanden in de Hoogstraat in Utrecht gerevalideerd en werd ik gelijktijdig ingeloot voor geneeskunde in Utrecht, waardoor onze band versterkte. Dat is nu bijna 19 jaar geleden. Na zijn revalidatie is KJ teruggegaan naar zijn roots in Zeeland, werd het eerst 10 jaar latten en uiteindelijk is hij toch voorgoed hierheen gekomen.’
KJ: ‘Ik had heel weinig zin om in de stad te gaan wonen. In Zeeland woonde ik 500 meter van het strand en het centrum van Utrecht lokte me totaal niet.’
Evelien: ‘En ik ben echt een stadsmeisje uit Den Haag, dus ver van de stad af wonen leek mij dan weer niks.’
KJ: ‘Evelien was eigenlijk al twee jaar aan het opperen om naar dit huisje te kijken en dan weer naar dat appartementje. Maar het lukte maar niet iets te vinden, zelfs niet toen we onze eisen naar beneden bijstelden en ook bovenverdiepingen gingen bezoeken.’
Evelien: ‘Uiteindelijk gooide ik de handdoek in de ring en stopte met zoeken. KJ had nog nooit gezocht.’
KJ: ‘Ik keurde alles af, maar ik zocht zelf nooit.
Evelien: ‘Ja, en toen keek jij 1 keer op Marktplaats.
KJ triomfantelijk: ‘En vond ik het chalet op de Berkenhof te huur, waar we helemaal op onze plek zijn gekomen. Heerlijk als je vanaf Overvecht hier de polder inrijdt.
Evelien: ‘En ik houd enorm van planten en tuinieren dus ik was snel overgehaald.’
KJ, wilde je per se aan het water wonen?
KJ: ‘Nou, nee, niet per se. Maar ik vind het wel fantastisch. Gewoon lekker even voor of na het eten plonsen met de kinderen, dat willen we nooit meer missen. Flo en Roos zijn echte Berkenhoffers, allebei thuis geboren.’
Hoe kwamen jullie uiteindelijk op de Molenpolder terecht?
Evelien: ‘Na 8 jaar huren wilde de eigenaar weer in haar eigen huis terug, dus moesten we noodgedwongen vertrekken. We zochten met grote tegenzin op Funda, maar niks voldeed en we gingen eigenlijk ook nooit ergens kijken. Uiteindelijk hebben we de chaletmakelaar gebeld, die kwam om half zeven ‘s avonds langs en om kwart voor zeven stonden we hier in de tuin. Het voelde meteen zo ontzettend goed. Oooh die tuin: een paradijs!!!’
Ik begrijp niet dat met wat jullie allemaal doen, er nog plek is voor het ontwerpen en bouwen van een huis.
KJ: ‘Vertrouwen op het proces, dat is wel een beetje het motto hier in huis.
Evelien: ‘Yoga en meditatie doen en (lachend) ook andere mensen beslissingen laten nemen.’
KJ: ‘Het had op den duur echt wel impact op ons humeur hoor, maar Evelien regelt het allemaal.’
Evelien: ‘Ja, het was best een enorme uitzoekerij, dus als mensen nog bouwtips willen, zijn ze van harte welkom!’
Wat heeft jullie verrast op de Molenpolder?
Evelien: ‘Het is hier hechter en vrolijker dan op de Berkenhof. De ‘kamp-app’ groep is daar een mooi voorbeeld van.’
KJ: ‘Er staan soms toch echt minder leuke dingen op hoor.’
Evelien: ‘Jawel, maar de toon is toch voornamelijk constructief. Er wordt veel van elkaar geleend en met elkaar meegedacht.’
KJ: ‘De Berkenhof is best een groot park met 110 huishoudens, maar doordat het autovrij is, kom je elkaar toch snel tegen. Dat vind ik hier wel jammer. Ook dat de kinderen hier niet vrij rond kunnen lopen, hoewel het natuurlijk erg handig is om je auto voor de deur te kunnen zetten. En Ik hoop dat we ooit nog een gezamenlijke plek kunnen aankopen, waar de kinderen veilig kunnen spelen en we elkaar kunnen ontmoeten!’
Evelien: ‘Op de Berkenhof hadden we wel contact met mensen van alle generaties, dat is hier nog niet zo en dat zou ik wel graag willen. Ik ga maar eens her en der aanbellen denk ik! Ik kan me best voorstellen dat er ook onvrede borrelt op het park, over nieuwbouw, de hoogte en de breedte, over uitzicht in elkaars tuin, over het wegnemen van zon… En die onvrede gaat zich misschien uiten in het beheren van de mandelige zaken. Het lijkt me belangrijk in contact te blijven met elkaar, we moeten het park tenslotte samen bestieren.’
KJ: ‘Ja, we zitten in een transitie en we zullen met elkaar in gesprek moeten raken waardoor mensen weer mensen gaan zien in plaats van die irritante oude buurman of die jonge gasten die denken dat ze alles kunnen maken. Zo’n dialoog kost tijd. En misschien is een eigen Molenpolder-appgroep toch ook wel handig. Nu luistert de halve wereld mee.’
Normaal vragen we in deze rubriek: hoe zou je droomchalet eruit zien, maar dat slaat natuurlijk nergens op, want dat hebben jullie net gebouwd. Jullie hebben vooral voor duurzame oplossingen gekozen, toch?
Evelien: ‘Ja en dat was best een enorme uitzoekerij, dus als mensen nog tips willen, dan hoor ik het graag! Je komt voor lastige keuzes te staan, omdat er zoveel tegenstrijdige informatie is. Warmtepompen bijvoorbeeld, zijn heel dubieuze dingen, maar wel één van de betere keuzes op dit moment. We hebben hier geen gasaansluiting meer. En 18 zonnepanelen op ons dak, regenwater opvang voor de was en de WC’s en alleen maar lage temperatuur vloerverwarming en ledverlichting.’
Wat is lage temperatuur verwarming?
Evelien: ‘Dat betekent dat het water in het boilervat altijd tussen 30 en de 45 graden is, terwijl je bij een cv-ketel rond de 70 tot 90 graden verwarmt water door je systeem moet pompen voordat het warm wordt in huis. Hier houdt de boiler de temperatuur stabiel: het is hier in de nacht ook 18 graden. Daar moet je wel heel erg aan wennen in het begin, dat je de thermostaat niet laag hoeft te zetten. Die grote temperatuurverschillen zijn veel inefficiënter en kosten meer energie. Door de goede isolatie is het het meest efficiënt om de temperatuur gelijk te houden per zone.
Het is een droom van ons om zoveel mogelijk zelfstandig te zijn, off-grid. Speciale batterijen die de energie van onze eigen zonnepanelen op kunnen slaan, zijn nu nog volop in ontwikkeling. Die zullen in de komende 5 tot 10 jaar pas rendabel worden. Dat moet dus nog even wachten. En later willen we nog een filtersysteem bovenop ons huidige waterfiltersysteem plaatsen, zodat we ook gewoon kunnen douchen met ons regenwater. Het probleem is dat het nog niet genoeg regent, hahahaha! Regenwater van de buren is dus ook welkom!’
KJ, wat vind je leuk om in je vrije tijd te doen?
KJ: ‘Ik weet al een tijd niet meer wat vrije tijd is. Ik heb niet eens tijd om eens lekker mijn website bij te werken. Maar ik heb de droom dat ik ooit de rust heb om miniatuurhuisjes te bouwen van hout, Madurodam-achtig. Dat lijkt me heerlijk.’
Heb je daar het geduld voor?
KJ: ‘Nou, nee, dat zal ik helemaal moeten veroveren, hahaha.’
Evelien: ‘Met plantjes werken, binnen en buiten, lekker veel verpotten en verplaatsen. En ik zou veel meer willen leren over de geneeskundige kracht van planten.’
KJ, het is leuk als je iets over je bedrijf wilt vertellen, want iedereen vraagt zich natuurlijk af: wat doet ‘ie nou toch met die Johan Cruijff aanhanger?
KJ: ‘Ik heb ooit geluncht met Johan Cruijff en sindsdien heb ik die aanhanger, haha, nee hoor. Ik heb een bedrijf in de verandering van beeldvorming ten aanzien van mensen met een handicap. Dat doen we onder andere door het geven van rolstoelvaardigheidstrainingen. Hier kun je mijn niet bijgewerkte website vinden:
www.wheelchairskillsteam.nl’
Aan wie geef je die rolstoel vaardigheidstrainingen?
KJ: ‘Aan de doelgroep, mensen en kinderen in een rolstoel. En daarbij gaat het erom dat mensen kunnen ervaren dat ze er ook lol in mogen hebben. De filosofie van mijn bedrijf geldt eigenlijk voor alle mensen met een handicap: je kunt meer dan je denkt. Via rolstoelvaardigheid leer ik mensen in zichzelf te geloven en zelfstandig te denken.’
Evelien: ‘KJ is heel erg van de zelfstandigheid, ook bij de opvoeding van Roos en Flo.’
Hoe groot is je bedrijf?
‘Ik ben een eenmanszaak en daarnaast huur ik allemaal mensen in. We doen superveel projecten tegelijkertijd. We hebben laatst bijvoorbeeld een stripboek gemaakt en uitgegeven. Dat gaat over het leven van twee kinderen in een rolstoel. Er horen 9 videotutorials bij. En ik geef les aan de Hogeschool Windesheim, waar ik mijn kennis doorgeef op de sportacademie. Ik heb mijn bedrijfje 10 jaar gecombineerd met mijn werk als paralympisch sporter, dus zo komt al mijn ervaring mooi samen. Evelien heeft ook enorme passies, maar zij is veel bescheidener! Zij is internist-endocrinoloog (hormoonziekten) in het Academisch centrum in Utrecht. Dus als er ooit een spoedgeval is op het park moeten jullie maar bellen!’
Rest mij nog 2 traditionele vragen: wanneer vindt jullie eerst duik in de plas meestal plaats?
KJ en Evelien: ‘Tussen februari en april.’
En wat is jullie guilty pleasure ?
KJ en Evelien: ‘Naar de jamsessie op de eerste donderdag van de maand in de Heeren van Maarssen, hahaha, met onze oude buren John en Ellen van de Berkenhof.’
Dank Evelien en Kees Jan voor jullie openhartigheid en we hopen natuurlijk dat jullie je vol passie gaan inzetten voor de Molenpolder!
399 Comments
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback: