Parknieuws

Afscheidswoorden voor Dirk van Mansom

November 20, 2018

Om maar te beginnen met een citaat van Dirk zelf: 

“Nog één klein verhaaltje”.

“Ha Vriend”. Dat was onze standaard begroeting.

Ik ken Dirk zolang ik op het park woon en dat is 32 jaar. De eerste jaren was het alleen van hallo en dag.

Maar vanaf het moment dat ik met mijn bedrijf in de schuur voor aan de weg zat, sprak ik hem dagelijks ‘s avonds. Meestal voor een klein verhaaltje. Zo was hij er bij toen Bart een draaibank kocht, en Bart van Dirk de eerste draailessen kreeg. Hij en wij genoten daarvan.

Zeven jaar geleden overleed zijn vrouw Bep. Maar de heren Mansom sloegen zich daar kranig doorheen.

Tot drie jaar geleden zijn enige zoon Peter overleed. Deze dreun is Dirk nooit te boven gekomen. Dat is ook de reden dat de auto van Peter nooit verkocht is. Hij bewaarde hem als aandenken.

In de afgelopen drie jaar was Dirk vaak op bezoek bij diverse kennissen, waarvan er nu ook al een paar zijn overleden. Vaak ging Dirk wandelen met een wandelvriendin. Maar toen deze vriendin Alzheimer kreeg, was dat ook weer over. Maar Dirk was trouw en bezocht haar met grote regelmaat in het verzorgingshuis.

Nu zijn we hier om afscheid te nemen van Dirk.

DIRK GOEDE VRIEND je bent nu weer samen met Bep en Peter.

We gaan je missen.

Joost van den Hul

 

 

Voor Dirk

Geen mens is gemaakt om alleen te blijven. 

Wij zijn wezens, gemaakt om in gemeenschap te leven. 

Dat gold ook voor Dirk van Mansom, onze buurman.

Soms tegen wil en dank – van twee kanten – maar hij was er hoe dan ook één van de gemeenschap, die gevormd wordt door de bewoners van Chaletpark de Molenpolder. 

Onze op één na oudste bewoner. Eén van de eerste bewoners, ook. 

En wat je ook van hem vond: hij was een markante figuur op het park. 

Maar vooral: hij was onze buurman. 

Daarom zijn we ook hierheen gekomen, om onze buurman de laatste eer te bewijzen. Omdat we hem niet alléén willen laten gaan. 

Omdat we hem zullen missen.

Dirk, ik wens je toe dat je opgenomen mag worden in die liefde, die groter is dan ons hart. Die groter is dan al onze menselijke beperktheid. 

Dat je – God weet – Bep en Peter, je vrouw en je zoon, weer in je armen mag sluiten.

Dat jouw ziel de eeuwige rust mag vinden. 

Dat het eeuwig licht jou mag verlichten.

Dat je mag rusten in vrede.

Goede reis, buurman.

van Heleen, namens de buren

By 

You May Also Like

Lief & Leed stelt zich voor

November 20, 2018

Over woonbestemming, droomhuisjes en goede buren

October 12, 2019

Portret van bewoner – Petra

June 19, 2018

158 Comments