Parknieuws

Hoi nieuwe bewoner – Willemien

Interview Willemien en Kees. Nieuwe bewoners sinds oktober 2018 

Door Jos

Hoe ben je hier terecht gekomen?

‘Voorheen bewoonde ik in Utrecht een mooie benedenwoning op de JP Coenstraat in Lombok mét prachtige tuin. Ik geloofde heilig dat ik een stadsmeisje was. Maar sinds de komst van Kees – een zeer uitdagende bordercollie van bijna 3 – kwam ik op zo veel mooie plekken in de natuur, dat ik steeds meer ging fantaseren over buiten wonen. Ik zag weleens kaveltjes te koop, maar meestal ver weg. En ik houd erg van vrienden en familie dichtbij, dus dat wilde ik niet. Ondertussen bleek de grond van mijn tuin in Utrecht vervuild en de op handen zijnde bodemsanering en dus het einde van mijn prachtige tuin hoefde ik eigenlijk niet mee te maken. Toen de tuin zelfs te giftig bleek voor Kees, was dat het definitieve signaal om te vertrekken. Via vrienden hoorde ik van een stel dat net helemaal gelukkig was gesetteld op de Molenpolder, te weten Sijmen en Sarah. Ik mocht langs komen, was meteen verliefd en vond na enige tijd dit huisje waar ik me nu helemaal thuis voel’.

Ondertussen voert Kees een hilarische show op door zich theatraal onder de binnen voering van haar mand te verstoppen, terwijl ze steeds kijkt of wij het wel zien. En leer ik van Willemien dat puberhonden perfect kunnen waarnemen als mensen hun lachen inhouden. Kees zou dagelijks 20 keer haar middelvinger opsteken als ze die had. En dat ik nooit een bordercollie moet nemen, omdat ze 3 jaar in de pubertijd zijn…

Wat spreekt je zo aan aan het wonen op een park?

‘Natuur, de plas zo dichtbij en ook echt de mensen. In de stad duurt het best lang voordat je contact hebt met mensen uit je straat, maar hier was het meteen een warm bad. Met veel burenhulp en gezelligheid!’

 

Hoe zou je droomchalet eruit zien?

‘Dat weet ik precies, sterker nog: ik ga mijn nieuwe droomhuisje na deze zomervakantie bouwen! Ik leg nu de laatste hand aan de VOP, een voorlopige aanvraag die vooraf gaat aan de definitieve bouwvergunning. Dat is een soort eerste beoordeling van de gemeente of je op de goede weg zit. Ik ga mijn huis laten bouwen door Habi Nex, een bedrijf dat oorspronkelijk huizen heeft ontwikkeld voor humanitaire projecten. Zij bouwen binnen drie dagen casco door twee mensen zonder enige bouwervaring. Bij mij gaat het 10 weken duren, hoor. Er gaat gebouwd worden met panelen van SIP Construct. Zij hebben een bepaald type mooie, lichtgewicht houten panelen ontwikkeld, die supergoed geïsoleerd zijn en in de fabriek helemaal pasklaar worden gemaakt. Ik laat het ‘sleutelklaar’ opleveren, want ik ken mezelf, anders duurt het jaaaaren. En ik wil niet nog een winter in de keet slapen, hoewel dat best leuk was voor één winter. Ik zoek nog wel onderdak voor mij en Kees die 10 weken na de bouwvak. Dus mocht er nog iemand op een lange reis gaat of anderszins een chalet in onderhuur hebben, dan hoor ik het graag!’

Nu word ik wel heel nieuwsgierig naar je huisje!

‘Mijn droomchalet krijgt een stevige vijfhoekige vorm. Drie vlakken aan de voorkant en twee rechte hoeken aan de achterkant, zodat je niet al teveel ruimte op je perceel verliest. En een veranda!! Ik krijg 1 woonlaag en ga niet voor de maximale perceelbebouwing. Dit huisje is ruim zat met 52 vierkante meter. Je moet tegenwoordig wel 50 cm boven de grond beginnen met bouwen. Ik moet nog uitzoeken wat het uitgangspeil is (zie fotootje, red).’

Wat heeft je uitgesproken verrast aan het hier wonen?

‘Eigenlijk heb ik nog geen negatieve ervaringen. Wel ben ik een beetje naïef in het bouwproject gestapt. Bijvoorbeeld wat die twee ton asdruk betreft dacht ik: ‘Oh, dat komt wel goed.’ Ik woonde hier een week, toen Ruben een aantal weetjes vertelde waarmee ik rekening moest houden als je een huis gaat bouwen op de Molenpolder. Toen dacht ik wel even: ‘Oehhhhhh, hoe gaat me dat ooit lukken…’ Ik hoorde dat Tess en Ruben in Friesland een slang hadden vonden die lang genoeg was om het beton doorheen te voeren naar hun bouwplaats. En dat Doron en Lotje al hun beton vanaf de parkeerplaats moesten kruien. Gelukkig heb ik daar met mijn panelen geen last van. En op het gebied van aanvragen en bouwbesluiten en dergelijke ben ik intussen de expert. Je bent serieus vijf lijvige documenten verder voordat je weet hoe het met de regels zit. En er komen nog steeds nieuwe regels bij.’

Noot van de schrijver: We gaan een speciale nieuwsbrief wijden aan bouwtips. Wie een bijdrage wil leveren, mag ons mailen!  

Wanneer is jouw eerste duik van het jaar?

‘Sinds ik hier woon nog niet! Ik woon hier natuurlijk pas sinds oktober en ik ben best een koukleum. Kees houdt sowieso niet van zwemmen. Die gaat hoogstens tot haar borst het water in. Ze raakt in helemaal paniek als haar rug nat wordt!’

Wat doe je graag in het dagelijkse leven?

‘Ik drijf schapen met Kees! Zij komt van een schapenboerderij en haar ouders zijn beiden drijvers. Ik wilde graag een hond die me zou uitdagen. Bordercollies moet je echt aan het werk zetten. Alleen willen ze niet allemaal drijven van nature, ook niet als ze uit een drijvergeslacht komen. Toen zijn we samen een cursus gaan doen om te kijken of ze er aanleg voor had. Ze ging echt alle kanten op en zelfs schapenpoep eten. Maar toen ik vijf schapen achter me had staan, wist ze ineens precies wat ze moest doen. En het is nu meer dat ik het moet leren, om haar te sturen. Zij kan het wel met de schapen. Ze is superfanatiek. Je begint met drie schapen, dan vijf en zo steeds meer. Uiteindelijk moet ze er wel twintig kunnen drijven. Ze is supergoed, maar wel erg stout, zegt onze trainer.’

En de uitsmijter: heb je een guilty pleasure?

‘Soms wil ik nog wel eens een sigaretje roken op een feestje..’

Wie een chalet in onderhuur heeft voor Willemien en Kees, voor een week of 1 0- in ieder geval na de bouwvak – meldt zich bij Willemien. Eeuwige roem en dank zullen je ten deel vallen -red

288 Comments